Turtleneck #johnjae
ในค่ำคืนที่บ้านเมืองเต็มไปด้วยแสงไฟ
คุณคิดว่าเราควรทำอะไรกันดี ในขณะที่ทุกคนกำลังหลับใหลกันอยู่ล่ะ...
มาสิ มาใช้เวลาสนุกไปด้วยกัน...
"อ๊ะ อ่า... "
สองมือใหญ่เค้นคลึงไปทั่วนวลเนื้อขาวผ่องของใครอีกคนที่ส่งเสียงครวญครางอยู่ด้านบน แรงบีบคั้นหนักหน่วงยิ่งขึ้นเมื่อเสียงกระเส่าต่อเนื่องปานจะขาดใจ ยิ่งกระตุ้นความต้องการเป็นทวีคูณ
ริมฝีปากหยักครอบลงกับตุ่มไตสีชมพูชูเด่นเบื้องหน้า สัมผัสหยอกเย้า ลิ้มรสสลับข้างไปมาราวกับเป็นของหวานแสนอร่อย ขณะที่สะโพกหนาก็ขยับขึ้นลงประคองจังหวะร่วมกับเรือนร่างนุ่มนิ่มนั่นอย่างสอดคล้อง
"อื่มมม~ เบาครับ"
สูดปากบอกเสียงพร่า ขณะที่ฟันขาวก็ขบเข้าหากันเพื่อข่มอารมณ์ เพราะดูเหมือนว่าคนด้านบนจะเพลิดเพลินไปเสียหน่อยจนเผลอกระแทกใส่กันอย่างไม่ปราณี
"จะ.. อ่า... ไปแล้วหรอออ~ อ่อนจั-- อ๊ะ! เบาสิ"
ร่างขาวผวาเข้ากอดคอคนตัวโตกว่าพร้อมกับมือเรียวฟาดแปะเข้าให้ที่กล้ามแน่นของคนตัวโตทันที เมื่อถูกลงโทษเข้าแรงๆ ทีสองทีในข้อหาปากดีไม่เป็นเวลา
"เอาคืน"
ริมฝีปากหยักยกยิ้มเยาะ สบตาหวานฉ่ำอย่างมีนัยยะก่อนจะซุกหน้าเข้าประโคมจูบไปทั่วร่างขาวอีกครั้ง เบื้องล่างเองก็ไม่ได้นิ่งเฉย ขยับขับเคลื่อนจังหวะรักสอดรับกันเป็นอย่างดี
"อื่มม.. อ๊า.."
เสียงครางขรมประสานกันทวีความดังขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกถึงประตูแห่งความสุขสมที่เคลื่อนตัวใกล้เข้ามาเต็มที
มือใหญ่เอื้อมไปคว้าท้ายทอยของคนด้านบนลงมาประกบปากปิดเสียงหวาน ถึงจะเร้าอารมณ์เพียงใด แต่คงไม่ดีนักหากมันทำให้ห้องอื่นๆ ต้องมารับรู้ความเคลื่อนไหวของเราในตอนนี้ ถ้าโดนโจมตีด้วยความอิจฉาขึ้นมามันคงไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะขอแลกรูมเมทในครั้งถัดไป..
"ฮึก อ่าาา... ม..ไม่ไหว อ๊ะ.. แล้ว จ.. จอห์น"
เสียงครางไม่ได้ศัพท์ส่งผ่านริมฝีปากอิ่มเป็นสัญญาณเตือนครั้งสุดท้ายก่อนถึงปลายทาง จูบปลอบกลางกระหม่อมแผ่วเบาก่อนจะเร่งจังหวะรับส่งอย่างไม่มีใครยอมใคร
"อ๊ะ อ๊ะ อ่าาา..."
สองร่างกระตุกพร้อมๆ กันเมื่อต่างคนต่างได้ปลดปล่อย ร่างหนาแหงนหน้าสูดปากเมื่อคนด้านบนยังคงส่งแรงตอดรัดไม่ยอมหยุด ก่อนจะโดนผลักให้ล้มลงกับเตียงนุ่ม และโถมตัวตามลงมาอย่างไม่รีรอ พร้อมกับใบหน้าเล็กที่เคลื่อนเข้าไปคลอเคลียกับแผงอกและซอกคอที่เปียกชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อ แต่กลับส่งกลิ่นเชิญชวนให้ดอมดม
"อื่ม.... แจฮยอนครับ"
เสียงครางฮึมของร่างหนาทำให้คนถูกเอ่ยชื่อพอใจ ลิ้นเล็กๆ ไล่หยอกล้อจนขนลุกซู่ ขยับช่วงล่างซ้ำเพียงสองสามทีก็ดูเหมือนว่าอีกคนพร้อมจะเล่นสนุกไปด้วยกันอีกรอบแล้วล่ะ..
.
.
.
"แจฮยอนนี่มันอะไร?"
เสียงเข้มดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงในสภาพเปลือยท่อนบน พันเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวโผล่พรวดออกมาจากห้องน้ำ
ใบหน้าคมเชิดขึ้นพร้อมชี้ให้ดูรอยช้ำม่วงแดงตัดกับผิวสีแทนที่กระจายอยู่ทั่วแผ่นอกหนา และตามลำคออีกสองสามจุด คนถูกถามเลิกคิ้วพร้อมยักไหล่แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่แก้มกลมกลับขึ้นรอยบุ๋มเพราะเจ้าตัวกลั้นยิ้มได้ไม่เนียน ก่อนจะหลุดหัวเราะคิกคักด้วยความพอใจกับผลงานของตน
"จงใจหรอ"
"ตีตรา"
"อยากโชว์ว่างั้น เดี๋ยวก็โดนพี่โคดี้ดุเอาหรอก"
"ก็อากาศมันหนาว ผมอยากให้พี่ใส่เสื้อปิดคอซะบ้าง"
น่าแปลกไปหน่อย แต่รู้สึกดี ถึงจะดีแบบแปลกๆ ก็เถอะ...
"ไปจัดรายการก็ใส่เสื้อตัวนั้นด้วย ผมเลือกให้ละ ถ้าคอเย็นพี่จะเป็นหวัด"
เหลือบมองสเวตเตอร์คอเต่าสีเหลืองอมส้มบนเตียงด้วยความประหลาดใจไม่คลาย นึกยังไงถึงได้ลุกขึ้นมาเตรียมเสื้อให้..
"เป็นห่วงหรอก"
"เพราะพี่เป็นสมบัติของผม :)"
End.
เหตุผลที่น้องจอนใส่เสื้อคอเต่าบ่อย เพราะอากาศมันหนาวจริงๆ ค่ะ
คุณคิดว่าเราควรทำอะไรกันดี ในขณะที่ทุกคนกำลังหลับใหลกันอยู่ล่ะ...
มาสิ มาใช้เวลาสนุกไปด้วยกัน...
"อ๊ะ อ่า... "
สองมือใหญ่เค้นคลึงไปทั่วนวลเนื้อขาวผ่องของใครอีกคนที่ส่งเสียงครวญครางอยู่ด้านบน แรงบีบคั้นหนักหน่วงยิ่งขึ้นเมื่อเสียงกระเส่าต่อเนื่องปานจะขาดใจ ยิ่งกระตุ้นความต้องการเป็นทวีคูณ
ริมฝีปากหยักครอบลงกับตุ่มไตสีชมพูชูเด่นเบื้องหน้า สัมผัสหยอกเย้า ลิ้มรสสลับข้างไปมาราวกับเป็นของหวานแสนอร่อย ขณะที่สะโพกหนาก็ขยับขึ้นลงประคองจังหวะร่วมกับเรือนร่างนุ่มนิ่มนั่นอย่างสอดคล้อง
"อื่มมม~ เบาครับ"
สูดปากบอกเสียงพร่า ขณะที่ฟันขาวก็ขบเข้าหากันเพื่อข่มอารมณ์ เพราะดูเหมือนว่าคนด้านบนจะเพลิดเพลินไปเสียหน่อยจนเผลอกระแทกใส่กันอย่างไม่ปราณี
"จะ.. อ่า... ไปแล้วหรอออ~ อ่อนจั-- อ๊ะ! เบาสิ"
ร่างขาวผวาเข้ากอดคอคนตัวโตกว่าพร้อมกับมือเรียวฟาดแปะเข้าให้ที่กล้ามแน่นของคนตัวโตทันที เมื่อถูกลงโทษเข้าแรงๆ ทีสองทีในข้อหาปากดีไม่เป็นเวลา
"เอาคืน"
ริมฝีปากหยักยกยิ้มเยาะ สบตาหวานฉ่ำอย่างมีนัยยะก่อนจะซุกหน้าเข้าประโคมจูบไปทั่วร่างขาวอีกครั้ง เบื้องล่างเองก็ไม่ได้นิ่งเฉย ขยับขับเคลื่อนจังหวะรักสอดรับกันเป็นอย่างดี
"อื่มม.. อ๊า.."
เสียงครางขรมประสานกันทวีความดังขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกถึงประตูแห่งความสุขสมที่เคลื่อนตัวใกล้เข้ามาเต็มที
มือใหญ่เอื้อมไปคว้าท้ายทอยของคนด้านบนลงมาประกบปากปิดเสียงหวาน ถึงจะเร้าอารมณ์เพียงใด แต่คงไม่ดีนักหากมันทำให้ห้องอื่นๆ ต้องมารับรู้ความเคลื่อนไหวของเราในตอนนี้ ถ้าโดนโจมตีด้วยความอิจฉาขึ้นมามันคงไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่จะขอแลกรูมเมทในครั้งถัดไป..
"ฮึก อ่าาา... ม..ไม่ไหว อ๊ะ.. แล้ว จ.. จอห์น"
เสียงครางไม่ได้ศัพท์ส่งผ่านริมฝีปากอิ่มเป็นสัญญาณเตือนครั้งสุดท้ายก่อนถึงปลายทาง จูบปลอบกลางกระหม่อมแผ่วเบาก่อนจะเร่งจังหวะรับส่งอย่างไม่มีใครยอมใคร
"อ๊ะ อ๊ะ อ่าาา..."
สองร่างกระตุกพร้อมๆ กันเมื่อต่างคนต่างได้ปลดปล่อย ร่างหนาแหงนหน้าสูดปากเมื่อคนด้านบนยังคงส่งแรงตอดรัดไม่ยอมหยุด ก่อนจะโดนผลักให้ล้มลงกับเตียงนุ่ม และโถมตัวตามลงมาอย่างไม่รีรอ พร้อมกับใบหน้าเล็กที่เคลื่อนเข้าไปคลอเคลียกับแผงอกและซอกคอที่เปียกชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อ แต่กลับส่งกลิ่นเชิญชวนให้ดอมดม
"อื่ม.... แจฮยอนครับ"
เสียงครางฮึมของร่างหนาทำให้คนถูกเอ่ยชื่อพอใจ ลิ้นเล็กๆ ไล่หยอกล้อจนขนลุกซู่ ขยับช่วงล่างซ้ำเพียงสองสามทีก็ดูเหมือนว่าอีกคนพร้อมจะเล่นสนุกไปด้วยกันอีกรอบแล้วล่ะ..
.
.
.
"แจฮยอนนี่มันอะไร?"
เสียงเข้มดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงในสภาพเปลือยท่อนบน พันเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวโผล่พรวดออกมาจากห้องน้ำ
ใบหน้าคมเชิดขึ้นพร้อมชี้ให้ดูรอยช้ำม่วงแดงตัดกับผิวสีแทนที่กระจายอยู่ทั่วแผ่นอกหนา และตามลำคออีกสองสามจุด คนถูกถามเลิกคิ้วพร้อมยักไหล่แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่แก้มกลมกลับขึ้นรอยบุ๋มเพราะเจ้าตัวกลั้นยิ้มได้ไม่เนียน ก่อนจะหลุดหัวเราะคิกคักด้วยความพอใจกับผลงานของตน
"จงใจหรอ"
"ตีตรา"
"อยากโชว์ว่างั้น เดี๋ยวก็โดนพี่โคดี้ดุเอาหรอก"
"ก็อากาศมันหนาว ผมอยากให้พี่ใส่เสื้อปิดคอซะบ้าง"
น่าแปลกไปหน่อย แต่รู้สึกดี ถึงจะดีแบบแปลกๆ ก็เถอะ...
"ไปจัดรายการก็ใส่เสื้อตัวนั้นด้วย ผมเลือกให้ละ ถ้าคอเย็นพี่จะเป็นหวัด"
เหลือบมองสเวตเตอร์คอเต่าสีเหลืองอมส้มบนเตียงด้วยความประหลาดใจไม่คลาย นึกยังไงถึงได้ลุกขึ้นมาเตรียมเสื้อให้..
"เป็นห่วงหรอก"
"เพราะพี่เป็นสมบัติของผม :)"
End.
เหตุผลที่น้องจอนใส่เสื้อคอเต่าบ่อย เพราะอากาศมันหนาวจริงๆ ค่ะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น