171014 #johnjae

ผมมองคุณก่อนคุณจะตื่นอยู่ทุกวัน ผมทำมันจนเป็นเรื่องปกติ แต่วันนี้มันคงจะต่างออกไปนิดหน่อย คุณเวลามองผ่านเลนส์กล้องก็ดูสวยไปอีกแบบ ผิวขาวๆของคุณเหมือนจะสะท้องแสงแดดยามเช้า ผมกลัวคุณจะตื่นเลยต้องเลื่อนปิดม่านบางๆนั่นลงซะ กลัวผิวคุณจะเสีย

เสียงอืออาของคุณตอนขยับตัวก็น่ารักดี เหมือนคุณจะลืมตามามองผมอยู่ครู่หนึ่งแล้วเปลือกตาคุณก็ปิดลงอีกครั้ง ผมยิ้มบางๆ คุณชอบทำตัวให้ผมชมว่าน่ารักได้ตลอดเวลา แต่ก็เป็นคุณเองที่เอาแต่ถอนหายใจใส่ผมแล้วก็หันหน้าหนี อีกทั้งยังซ่อนใบหูแดงๆนั่นไม่พ้นสายตาผม คุณน่ารักจนผมหาคำไหนมาเปรียบเทียบไม่ได้แล้ว

คุณเวลาอยู่ในมุมมองกล้องฟิลม์ดูแปลกตาและเพลินตาดี รู้สึกตัวอีกทีก็เลยเวลาตื่นของคุณมาแล้ว ผมวางกล้องลง ขยับตัวเข้าไปใกล้คุณ มองคุณพลิกตัวกลับมากอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ มือเล็กๆของคุณขยำอยู่ที่ใบหูนุ่มนิ่ม ขาขาวๆของคุณพาดอยู่บนตัวกลมๆของมัน วันนี้ผมคงไม่ต้องปลุกคุณด้วยกลิ่นโกโก้แบบทุกวัน

ผมจูบลงบนริมฝีปากของคุณ ข้างขมับ ปลายจมูกรั้น ใบหูที่มักจะแดงเวลาผมแกล้งอยู่บ่อยครั้ง ข้างแก้มที่มีไรขนอ่อนๆ ลำคอขาวที่ผมชอบกดจูบก่อนนอน มผมสัมผัสตัวบางๆของคุณผ่านเสื้อยืด ดึงรั้งจนมันไปกองอยู่เหนืออก แต่คุณก็ยังไม่ตื่น

เด็กน้อยขี้เซาของผม

ลอนกล้ามบนหน้าท้องของคุณดูเซ็กซี่มากเวลามองใกล้ๆ ผมแตะจูบก่อนจะงับเบาๆให้คุณสะดุ้งเล่นๆ มือของคุณปัดป่ายไปมาจนมาหยุดที่มือผมที่กำลังเลื่อนสูงขึ้น ผมเห็นคุณเม้มปากขมวดคิ้ว ใกล้จะตื่นแล้ว ผมเลื่อนตัวขึ้นไปแตะปลายคางคุณเชิดขึ้นป้อนจูบเบาๆ เพียงแค่จะปลุกให้คุณตื่น

แต่มือของคุณรั้งท้ายทอยผมให้เราแนบชิดกันมากขึ้น จากจูบอรุณสวัสดิ์กลายเป็นจูบลึกล้ำที่ทำให้ผมเบลอไปชั่วขณะ ในหูผมตอนนี้ได้ยินแต่เสียงริมฝีปากเราบดเบียดกันไปมา กลบเสียงเงียบๆยามเช้าที่ผมหลงใหล แต่คงไม่มากเท่าคุณ ยิ่งเราจูบกันหนักขึ้นร่างกายยิ่งแนบชิดจนแทบไม่เหลือที่ว่าง

คุณครางเบาๆในลำคอเมื่อผมถอนจูบ เปลือกตาสีน้ำนมลืมขึ้นสบสายตากับผม คุณตื่นแล้วและผมก็ตื่นด้วยเหมือนกันแต่เราคงไม่ได้ตื่นแบบเดียวกัน มือของคุณเปลี่ยนจากขยำหูตุ๊กตาเป็นชายเสื้อของผม ดึงรั้งให้เข้าไปใกล้ เด็กใจร้อนของผม

"จ..จอห์น"

เสื้อยืดหลุดออกจากร่างกายผมรวมถึงคุณ ผิวกายแนบสนิท เสียดสีกันไปมา ปลุกปั่นรุกเร้า สลัดความเงียบสงบก่อนหน้านี้ด้วยความร้อนแรงที่คุณกับผมก่อขึ้น กายอุ่นๆของคุณไม่ว่าเวลาไหนผมก็ชอบ กดจูบลงทุกที่ที่ทำได้ ฝากฝังรอยเอาไว้ให้รู้ว่าคุณเป็นของใคร

ร่างกายของคุณบิดเร่า ผมมองปลายนิ้วตัวเองที่ขยับเข้าออกผ่านเลนส์กล้อง ลมหายใจคุณขาดห้วงเมื่อผมย้ำจุดที่ทำให้ร่างกายคุณกระตุก ดวงตาคลอหน่วงไปด้วยน้ำสีใส กดชัตเตอร์ทีละครั้งอย่างใจเย็น ต่างจากคุณที่ใจร้อนเสียเหลือเกิน ปลายนิ้วเรียวผลุบหายเข้าไปในโพรงปากอิ่ม คุณขยับเข้าออกเป็นจังหวะเดียวกับผม เด็กดื้อของผม คนเก่งที่รู้ว่าคำพูดมันใช้ในเวลาแบบนี้ไม่ได้ผลเลยใช้การกระทำพูดแทน

ผมพลิกคุณขึ้นมานั่งคร่อมตัก แต่ปลายนิ้วยังหมุนวนอยู่ในช่องทางนุ่มนิ่ม เสียงครางแผ่วถูกดูดกลืนด้วยลิ้นของผม โอบเอวคอดของคุณแนบชิดจนลอนกล้ามของเราสัมผัสกัน ตัวตนของคุณถูกบดเบียดอยู่ตรงกลาง น้ำสีใส่หล่อลื่นตัวตนของคุณแทนเจลที่วางอยู่ในลิ้นชัก ใบหน้าของคุณเชิดขึ้น ลมหายใจถี่กระชั้น สอดคล้องไปกับจังหวะรัวเร็วที่คุณเป็นคนควบคุมมันเอง ร่างกายกระตุกเกร็งและหล่นลงในอ้อมกอดของผม

คุณซบหน้าลงกับลำคอของผม กอดไหล่ของผม ปลายนิ้วไล้วนอยู่ตรงท้ายทอย

"เคยคิดจะปลุกกันดีๆบ้างไหมเด็กบ้า"

"ผมก็ปลุกพี่แบบนี้เกือบทุกวันนะ ยังไม่ชินอีกเหรอ"

end or tbc?

ไหนกล้อง มีแต่กาม และจอนเด็กกว่า ฮรุก ;-;